O Grito

Durante a semana de Samaín, os rapaces e rapazas de 2º de Primaria traballaron co cadro de Edvard Munch“O Grito” a raíz da proposta de Normalización de traballar o sentimento do medo, para reflexar os sentimentos dende a área de Plástica.

O primeiro que fixeron foi ver o cadro do artista para, de seguido, debatir sobre as seguintes preguntas:

 

-Que sentimento representa? Por que?

-Que sentimento che provoca?

(Non se lles comentou o título para que a interpretación fose o menos guiada posible)

-Que fai que sintas ese sentimento?

 

 

Logo lemos un breve resumo sobre o autor e a súa historia e o significado do cadro, comentando os sentimento que tiña o autor cando o pintou. Para rematar cada neno tentou reproducir a cara do cadro do artista nunha plantilla dada.

Completamos a actividade pegando o nome e título do autor e, pola parte de atrás da cartolina, o resumo da vida do autor.

Eu tamén teño medo

“Fiz non era coma os outros nenos: Fiz era o neno máis medorento do mundo”!
Así comeza o conto de Fina Casalderrei “Fiz, o coleccionista de medos”, unha historia para favorecer a expresión de sentimentos, sacando partido do que, en principio, podería parecer unha limitación ou unha barreira para o día a día e que serve de punto de partida para a actividade de Samaín 2019.
Non só os nenos teñen medo…todos temos medo dalgunha cousa por irracional que sexa. O que non podemos facer é deixar que os medos nos dominen como lle pasaba ao protagonista da historia. A través deste relato @s cativ@s poden descubrir que canto máis nos riamos dos nosos medos , canto máis nos enfrentemos a eles máis pequenos se volverán. Queredes saber como se enfrontou Fiz aos seus medos?

FASE 1:
Dende Educación Responsable, coa colaboración do Equipo de Normalización e Biblioteca quixemos traballar o autocontrol e a contención traballando de xeito dinámico a xestión do medo a partir da visualización deste curto. Previa a visualización da curta, iniciamos unha reflexión conxunta sobre as situacións nas que solemos ter medo para darnos conta de ter medo é algo que non só lles sucede aos nenos/as pequenos senon que todos incluídos os adultos pasamos medo. O importante é que facemos para superalos.
FASE 2:
Después da visualización, fixémoslles as seguintes preguntas:
Que facía Fiz cada vez que algo lle daba medo? Conseguía vencer ós seus medos? Que solución buscou? Foi efectiva? Por que?
FASE 3:
Finalmente trasladamos o debate á aula para que nas clases partindo destas dúas cuestións:
Como afronta os medos? Que farías ti?
FASE 4:
Como fixo Fiz, cada alumno gardou nun cofre o seu medo e entre todos elaboramos dous murais que representan os medos de Forcarei e o noso propósito de enfrontarnos a eles.

Un océano de emocións

Este curso fomos seleccionados entre outros centros da comunidade para participar no programa Educación Responsable da Fundación Botín. Este programa, desenvolvido en colaboración coa Consellería de Educación, favorece o crecemento físico, emocional, intelectual e social das persoas, promove a comunicación e mellora a convivencia nos centros escolares a partir do traballo con docentes, alumnado e familias.
A decisión de mergullarnos nesta nova aventura xurdíu da reflexión que moitas veces nos facemos os docentes… Que clase de educación queremos? Que lle podemos ofrecer aos nosos rapaces ademáis de coñecementos? Que é fundamental para o éxito? Os contidos ou as emocións? Como podemos xestionar as nosas propias emocións para ser quen de guiar aos nenos e nenas no coñecemento das súas propias emocións?
Esperamos sinceramente que o traballo que imos iniciar nos permita ofrecer una educación que promova o crecemento saúdable dos nenos e nenas, potenciando o seu talento e creatividade para que sexan autónomos, competentes, solidadrios e felices e,que nos permita crecer a nós persoal e profesionalmente.

Clicade na imaxe para coñecer un pouco máis este programa.